«عسل و بیوشیمی بدن:
چگونه ترکیبات فعال عسل بر سلامت سلولها اثر میگذارند؟»
عسل طبیعی فقط یک قند ساده نیست—بلکه یک ترکیب پیچیده از مواد زیستفعال است که میتواند عملکرد سلولی بدن را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعات علمی نشان دادهاند که ترکیبات موجود در عسل، بهویژه پلیفنولها و فلاونوئیدها، نقش مهمی در محافظت از سلولها و کاهش التهاب دارند.
ترکیبات زیستفعال در عسل
فلاونوئیدها: مانند کوئرستین، کامفرول و پینوسمبرین که خاصیت آنتیاکسیدانی دارند
اسیدهای فنولیک: مثل اسید کافئیک و اسید فرولیک که در کاهش استرس اکسیداتیو مؤثرند
آنزیمها: گلوکز اکسیداز، دیاستاز، اینورتاز که در فرآیند گوارش و ضدباکتریایی نقش دارند
پروبیوتیکهای طبیعی: برخی انواع عسل حاوی باکتریهای مفید هستند که به سلامت روده کمک میکنند
اثرات سلولی و متابولیک
کاهش رادیکالهای آزاد: آنتیاکسیدانهای عسل با خنثیسازی ROS از آسیب به DNA و غشای سلولی جلوگیری میکنند
تنظیم قند خون: عسل میتواند سطح آدیپونکتین را افزایش دهد—هورمونی که حساسیت به انسولین را بهبود میبخشد
کاهش التهاب مزمن: ترکیبات ضدالتهابی عسل در بیماریهای متابولیک و خودایمنی مؤثرند
تحریک بازسازی بافت: در زخمها و سوختگیها، عسل با تحریک فیبروبلاستها و کاهش عفونت، روند ترمیم را تسریع میکند
نکات علمی مهم
عسلهای تیرهتر معمولاً آنتیاکسیدان بیشتری دارند
حرارت دادن زیاد میتواند آنزیمها و ترکیبات فعال را تخریب کند
مصرف بیش از حد عسل، بهرغم خواصش، همچنان باید کنترلشده باشد
